-
1 kazać
(-żę, -żesz); vi (im)perfrób, co ci każę — do as you are told
* * *ipf.każę każesz (= wydawać polecenie) command, direct ( komuś zrobić coś sb to do sth); have ( coś zrobić sth done); order; make ( komuś coś zrobić sb do sth); kazać komuś coś zrobić tell sb to do sth; kazać komuś czekać keep sb waiting; rób co ci każę! do as you're told!; kazać się komuś kłaniać ask sb to give sb else one's regards.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kazać
-
2 kazać
vi\kazać komuś coś zrobić jdn etw machen lassen, jdn anweisen, etw zu tunrób, co ci każę mach[e], was ich [dir] sage\kazać komuś na siebie czekać jdn auf sich +akk warten lassenjak każe zwyczaj wie es die Sitte gebietet, wie es sich gehört -
3 kazać
co kazał nam zrobić? was sollen wir machen?, was hat er uns machen lassen?;kazał nam milczeć er hat uns angewiesen zu schweigen;kazał mi podlewać kwiaty (er sagte,) ich soll die Blumen gießen;kazał nam kupić chleb er hat uns Brot kaufen lassen; (er sagte,) wir sollen Brot kaufen;co ci kazał lekarz? was hat dir der Arzt verordnet?;kazał na siebie czekać er ließ auf sich warten;nie kazał się długo prosić er ließ sich nicht lange bitten;rób, co ci każę! mach, was ich dir sage!;kazała podać sobie herbatę sie ließ sich einen Tee geben;jak zwyczaj każe nach altem Brauch -
4 kazać
глаг.• велеть• выделывать• делать• запрашивать• запросить• командовать• наделать• наносить• натворить• оказывать• повелевать• повелеть• попросить• предрешить• приглашать• приказать• приказывать• причинить• причинять• производить• просить• сделать• совершать• совершить• составлять• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать• устраивать* * *1) dk kazać (rozkazać) сов. велеть, повелеть, приказать2) ndk kazać (rozkazywać) несов. велеть, приказывать3) dk kazać (zmusić) сов. заставить, принудить4) ndk kazać (zmuszać) несов. заставлять, принуждать5) ndk przest. kazać (głosić kazanie) проповедовать, читать проповедьpokazywać устар. казать* * *każe, każ 1. сов. несов. велеть, приказать/ приказывать;2. несов. заставлять, принуждать;\kazać czekać na siebie заставлять себя ждать;
jak zwyczaj każe как велит обычай, как принято+1. polecać, zarządzać, rozkazywać 2. zmuszać
* * *każe, każ1) сов., несов. веле́ть, приказа́ть / прика́зывать2) несов. заставля́ть, принужда́тьkazać czekać na siebie — заставля́ть себя́ ждать
jak zwyczaj każe — как вели́т обы́чай, как при́нято
Syn: -
5 czeka|ć
impf Ⅰ vi 1. (być w stanie gotowości) to wait (na kogoś/coś for sb/sth)- jak długo pani czeka? how long have you been waiting?- czekam na ciebie od godziny I’ve been waiting an hour for you- taksówka czeka the taxi’s waiting- on tylko na to czeka (żebym się pomylił) that’s exactly what he’s waiting for (for me to make a mistake)- czekać, aż ktoś coś powie to wait for sb to say sth- czekaliśmy, kiedy zabłyśnie pierwsza gwiazda we were waiting for the first star to appear- kazać na siebie czekać to keep sb waiting- dom czeka na remont the house is in need of repair(s)2. (spodziewać się) to wait; to await książk.- czekać na wiadomość to wait for news- czekać na decyzję w sprawie pracy to wait for a decision about a job- czekać na kogoś do późna to wait up for sb3. (mieć w perspektywie) [przykrości, obowiązki] to wait- w domu czeka na niego mnóstwo roboty there’s a lot of work waiting for him at home- czekają nas wielkie wydatki we’re facing a. in for pot. a lot of expense- czeka go proces/więzienie/kara śmierci he’s facing (a) trial/a prison sentence/the death sentence- czeka ją przykra niespodzianka she has an unpleasant surprise coming; she’s in for an unpleasant surprise pot.4. (zwlekać) to wait (z czymś with sth)- czekał z odbyciem rozmowy na sprzyjające okoliczności he was waiting for a good moment to have the talk- czekać na kogoś z obiadem/kolacją to wait with lunch/dinner (until sb arrives)- na co czekasz, chodź! what are you waiting for? come on!5. przest. (w napięciu) to await książk.- czekała listu od syna she was eagerly awaiting a letter from her son- czekali decyzji pełni nadziei they awaited the decision full of hopeⅡ czekaj, czekajcie inter. pot. 1. (powstrzymać działanie) hold on, wait- czekaj, ja sam to zrobię hold on, I’ll do it myself2. (przerywając wypowiedź) hang on a minute pot., just a sec pot. 3. (zastanawiając się) czekaj, coś sobie przypomniałem wait, I’ve just remembered something 4. (jako pogróżka) czekaj no, łobuzie!pot. just you wait, you bum! pot.- tylko czekać, jak wrócą/przyjdą they’ll be back/here any momentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czeka|ć
-
6 warten
warten ['vartən]I. vi1) (er\warten, harren)[auf jdn/etw] \warten czekać [ perf po-] [na kogoś/coś]ich kann \warten! mam czas!warte mal! [po]czekaj!bitte \warten! proszę czekać!worauf wartest du noch? ( fam) na co jeszcze czekasz?2) ( hinausschieben)mit etw \warten odczekać z czymś3) da kannst du lange \warten! nie licz na to!na warte! ( fam) [po]czekaj [no]! -
7 ka|zać
pf, impf (każę) vi 1. (polecić) to order- kazać komuś coś zrobić to tell sb to do sth- rób, co ci każą do as you are told- dowódca kazał wykonać rozkaz the commander told us/them to carry out the order2. (zmuszać) to force, to make- kazał na siebie czekać he kept me/us waiting, he told me/us to wait for him- nie każ się prosić, opowiadaj don’t make us beg for it, tell the story3. (wymagać) to demand, to require- dobre wychowanie każe ustępować miejsca starszym kobietom good manners require us to give up our seat to elderly women- jak zwyczaj każe as custom requires a. dictates ⇒ nakazać4. pot. (zamówić) to order- kazał sobie podać dużą kawę he ordered a big cup of coffee- kazała sobie skrócić/zwęzić spódnicę she told them to shorten/take in the skirt■ kazać się komuś kłaniać to ask sb to remember one to sb- kazał pan, musiał sam przysł. to keep a dog and bark oneself- pan każe, sługa musi przysł. not to be one’s own masterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ka|zać
См. также в других словарях:
kazać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk IIa, każę, każe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} polecać coś zrobić, wydawać rozkaz; żądać, zarządzać, nakazywać: Lekarz kazał stosować okłady. Matka kazała synowi wynieść śmieci … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kazać — ndk a. dk IX, każę, każesz, każ, kazał 1. «wydawać rozkaz, polecenie; żądać, polecać, nakazać» Kazać komuś coś zrobić, coś wykonać. ◊ Kazać się komuś kłaniać «przesyłać ukłony; forma pozdrowienia kogo za pośrednictwem innej osoby» □ Kazał pan,… … Słownik języka polskiego